Skip Beat!

 Dziewczyna o tysiąca i jednej twarzy

Kyoko Mogami poznajemy jako szarą myszkę, dziewczynę która zrobiłaby wszystko dla chłopaka w którym jest zakochana - Shoutarou Fuwy. Pracuje na dwa etaty, żeby tylko starczyło na drogie mieszkanie, które wynajmuje na specjalne potrzeby Sho - sławnego piosenkarza a zarazem przyjaciela z dzieciństwa Kyoko. Chłopak zaproponował jej wyjazd z rodzinnego miasta i wspólną przeprowadzkę do Tokio. Ona oczywiście sie godzi, zakochując się w nim przy okazji. Tak zaczyna się jej mordercza praca, gdzie robi wszystko, aby spełnić zachcianki idola.

Zwalczyć ogień ogniem...

Pewnego dnia Kyoko postanawia odwiedzić Sho w pracy, zanosi śniadanie do jego studia. Tam przez przypadek słyszy jego rozmowę z menadżerką... Rozmawiają o niej! Sho wyjaśnia menadżerce jak wyglądają jego relacje z Kyoko – wieśniara, która zgodziła się z nim tu przyjechać, by mu usługiwać. Wykorzystuje ją, żeby mieć mieszkanie „warte gwiazdora”, a ona się na to godzi. Dodatkowo wyjawia, że nigdy nic nie czuł do dziewczyny, uważając ją za nieatrakcyjną. Gdy Kyoko to usłyszała, wpadła w szał. Wtedy po raz pierwszy pokazała swoją prawdziwą naturę. Zaprzysięgła zemstę na Sho i obiecała sobie, że zrobi coś, co go najbardziej zaboli. Co to takiego? Gdy taka „głupia i nieatrakcyjna” młoda kobieta jak ona prześcignie go w show biznesie. Tak zaczyna się walka o sławę, zapoczątkowana zemstą.

 Tak zaczęła się historia niezależnej dziewczyny

Kyoko idzie do studia konkurującego ze studiem Sho... Tego samego, gdzie pracuje Ren Tsuruga czyli najpopularniejszy mężczyzna w show biznesie. Dniami i nocami, Kyoko nachodzi kierownika, aż w końcu dostaje się na przesłuchanie. Dochodzi do trzeciego etapu, gdzie niestety powinęła się jej noga. Zadaniem dziewcząt było odebranie telefonu na oczach sędziów i odpowiedzenie głosowi w słuchawce. Gdy Kyoko słyszy czuły głos chłopaka, błagający o wybaczenie, oczywiście natychmiast myśli o Sho. Podczas gdy inne kandydatki zmuszają się nawet do łez... Kyoko wyzywa „Fuwę” od najgorszych i ostatecznie niszczy telefon. Kierownik studia jest zachwycony jej odmiennością, ale oficjalnie nie przepuszcza jej dalej. Nie może jednak przestać myśleć o dziewczynie, która prawdopodobnie zmarnuje swój talent aktorki, więc decyduje, że jeśli Kyoko powróci do studia, przydzieli ją do specjalnej sekcji, która nie da jej takich możliwości jak praca w studiu, ale pozwoli rozwinąć jej początkujący talent aktorki. Dziewczyna oczywiście się nie poddaje, wraca do studia i rozpoczyna swoją karierę.

 

Z brzydkiego kaczątka do... niekoniecznie łabędzia.

Kyoko rozpoczyna swoją karierę aktorki, mając w głowie tylko zemstę na Sho. Zostaje przydzielona do sekcji „Love Me”, w której ma pomagać pracownikom studia i w nagrodę za dobrze wykonane zadanie ma dostawać punkty. Zaprzyjaźnia się z Kanae Kotonami, dziewczyną z którą poznała się na przesłuchaniu. Poznaje także Rena, który wyraża pogardę dla jej motywacji, jaką jest zemsta. Jednak po pewnym czasie obydwoje zbliżają się do siebie i zaprzyjaźniają. Jak rozwinie się kariera Kyoko? Kim dla niej są Ren i Sho?

Ocena końcowa i kilka słów zachęty

Obejrzałam anime - cóż, byłam wniebowzięta. Kyoko Mogami! Zupełnie jakbym widziała siebie w lustrze, nie mogłam się oderwać od jej przygód. Ponieważ anime nie usatysfakcjonowało mnie swoim zakończeniem, zdecydowałam się przeczytać mangę. Tam dalej mogłam śledzić przygody Kyoko, którą naprawdę podziwiam. W życiu obejrzałam około pięćdziesięciu tytułów typu shoujo – „Skip Beat!” góruje wśród nich. Nie żałuję ani chwili spędzonej przy zabawnych perypetiach niedoszłej aktorki. Wydaje mi się, że Kyoko jest właśnie taką kobietą, jaką powinna być każda z nas. Niezależna, silna, dbająca o swoje. Nic dodać, nic ująć, lepiej być nie mogło.

Cytaty:

~~~

Mogami Kyoko:  A ja byłam pewna, że druty są zawsze takie grube i twarde. Chyba będę musiała zmienić zdanie, bo ten jest cienki i miękki.

~~~

Mogami Kyoko:  Shotaro...  Za każdym razem, gdy o tobie myślę, krew mnie zalewa!

~~~

Tsuruga Ren:  Ja otwieram przed tobą swoje serce, a ty tłuczesz karalucha?!

~~~

Natalya Sasaki.

Liczę na szczere komentarze.